Afscheid

Mijn allerlaatste blog! Want ja, ik ben nu alweer bijna een week thuis, wat gaat de tijd snel, veel te snel.

Een blog over afgelopen maand. We hebben veel gedaan, maar ik zal vertellen over onze laatste trip. Ik ben samen met twee andere meiden naar Drakensbergen, Durban en Port Sint Johns geweest. Dit is dus meer naar het noord-oosten van Zuid-Afrika. In Drakensbergen hebben we veel gedaan. Maar om hier te komen hebben we eerst tien uur moeten rijden, we wisselden wel af met rijden. We hebben een Sanipas tour gehad. Hierbij reden we met een jeep en een gids door de bergen naar Lesotho, een ander landje midden in Zuid-Afrika. Het was een hele tocht over een slechte weg daarheen en de jeep moest veel klimmen. Op de top van de berg hebben we zelfs Zuid-Afrikaanse sneeuw gezien, dat je alleen daar kunt zien. Heel bijzonder want over het algemeen is het altijd lekker weer in Zuid-Afrika. Daarnaast hebben we wat gedronken in de hoogste pub van heel Afrika. Dit was op 2874 meter hoogte. Ook hebben we een hutje bekeken waar Lesotho-mensen wonen en zijn we met ze op de foto geweest. Ze dragen allemaal dekens om hen heen, omdat het koud is daar. Het uitzicht vanuit de jeep was heel erg mooi en we hebben er een volle dag van gemaakt. Avondeten, maar ook lunch en ontbijt zat er bij het backpackers hostel bij in, dat was heel makkelijk maar ook lekker. Een dag daarna hebben we een hike gedaan. Totaal was het ongeveer 15 kilometer lopen, door de bergen. Bovenop de berg liet de gids ons oude schilderingen op rotsen zien. Hierbij waren mensen en dieren afgebeeld. Helaas liep er met ons ook een oudere Fransman mee die last had van zijn benen. Het ging dus allemaal niet zo heel snel. Dit was ook de reden dat de gids op de terugweg tegen ons zei dat we wel alleen alvast verder mochten lopen naar de rivier en waterval. Dus wij liepen met z'n drieën die richting op. Op een begeven moment zagen we een stukje verder grote bavianen lopen. En we durfden niet verder te lopen, omdat we niet wisten wat ze zouden gaan doen. We wilden toen de kortste weg naar de jeep vinden. Hiervoor hebben we een rivier met stenen moeten trotseren. Gelukkig vonden we een plek waar we over de stenen droog naar de overkant konden komen. Het was een eerste avontuur op deze trip. De volgende dag gingen we in de ochtend paardrijden. Dit duurde drie uur en er zat lunch bij inbegrepen. Het was super mooi en leuk om dit te doen. We liepen door de bergen en langs rivieren. Op de top van een berg hebben we onze lunch opgegeten en zijn weer terug gegaan. Echt een goede manier om de mooie natuur te zien. Die dag moesten we alweer richting Durban rijden. We kwamen daar pas rond etenstijd in de avond aan, dus hebben toen gegeten en zijn naar ons huisje gegaan waar we overnachtten die nacht.

De volgende ochtend zijn we naar een markt geweest die binnen was en waar ze allemaal souvenirtjes verkochten. Waar ze in Port Elizabeth bijna allemaal christelijk zijn, waren ze daar in Durban bijna allemaal van Indische komaf en moslim. We hebben niet heel veel gezien van Durban want daar hadden we geen tijd voor, maar van wat we hebben gezien was het geen mooie stad. Vanuit Durban gingen we richting Port Sint Johns en daar hebben we ook een nachtje overnacht. De volgende dag begon de ellende. We zouden van Port Sint Johns naar huis rijden naar Port Elizabeth, maar dit was niet gelukt. We reden heel lang op een dirt road, omdat de navigatie aangaf dat we die weg moesten volgen. Achteraf hadden we zeker een andere weg moeten volgen en dan maar omrijden. Net voor het einde van de slechte niet geasfalteerde weg reden we met de auto over een te grote steen en zat er een gat in onze benzinetank. We konden dus niet meer verder rijden. Meteen hebben we het autoverhuurbedrijf gebeld voor hulp. De vraag die ze stelden, waar ben je? die konden we niet beantwoorden. We waren echt in the middle of nowhere. Geen idee hoe het plaatsje met een paar hutjes heette en de straat had al helemaal geen naam. Dat maakte het allemaal nog spannender. We waren slim geweest om onze coördinaten door te geven, zodat ze als het goed is precies wisten waar wij waren. Tja GPS kenden ze blijkbaar niet. Ze zeiden tegen ons dat er binnen 45 minuten iemand zou zijn met een nieuwe auto voor ons. Het is Afrika, dus nee ze waren er niet binnen 45 minuten. Uiteindelijk 2,5 uur later waren ze daar. Ondertussen in de tijd dat we moesten wachten waren we al aan het panieken en slechte scenario's aan het bedenken. Als we daar zo achteraf in het donker nog zouden hebben moeten staan en misschien zelfs in de auto hadden moeten slapen, dan hadden we ons niet veilig gevoeld. We hebben toen overnacht in Coffeebay, omdat het te laat was en nog te ver om naar Port Elizabeth te rijden. De volgende dag waren we in de middag gelukkig weer veilig thuis.

Toen had ik gelukkig nog één dag over om naar de crèche in de township te gaan om afscheid van alle kindjes en de juffen te nemen. Ik had een fotoalbumpje voor ze gemaakt met foto's van mij en de kinderen. Daarnaast had ik er ook ingeschreven hoe mijn ervaring was en ze bedankt voor deze geweldige tijd. De kindjes wilden op het einde steeds een knuffel geven en nog meer high five's, maar ik moest toch echt een keer gaan. Ik zal ze super missen, dat doe ik nu al. Het liefst had ik er eentje in mijn koffer mee naar Nederland genomen.

Zaterdagavond de dag voor vertrek gaf ik samen met Kim nog een afscheidsfeestje, want zij ging een dag na mij ook terug naar Nederland. De volgende dag moest ik dan echt gaan, na een half jaar daar te zijn geweest en het voelde echt als een thuis met hele lieve mensen om me heen. Iedereen ging mee naar het vliegveld om gedag te zeggen en mij uit te zwaaien. Bij de gate zat ik nog verdrietig na het doei zeggen en in het vliegveld miste ik alles al! Helaas ging de terugvlucht niet zoals verwacht. Door een gecancelde vlucht moest ik in Johannesburg en Frankfurt in een hotel overnachten en ben ik dinsdagochtend in Nederland aangekomen in plaats van maandagochtend. Maar ik ben er. Afgelopen dagen weer veel familie en vrienden gezien, dus dat is heel leuk. Nog steeds moet ik wel een beetje wennen dat ik weer terug ben en mis ik Zuid-Afrika en iedereen daar. Maar ook hier weer het beste van maken, hopelijk word het nog een keer zomersweer en ga ik op zoek naar een baan.

Bedankt voor het volgen van mijn blogs en het reageren, dat vond ik hartstikke leuk!! Ik heb echt een top tijd gehad daar! :)